Rinus de Bart en Jos Roelse nemen afscheid van stembureau Hoedekenskerke

Het gesprek vindt plaats in het dorpshuis van Hoedekenskerke. De plek waar op verkiezingsdagen het stembureau gevestigd is en waar De Bart en Roelse honderden uren hebben doorgebracht. Onder het genot van een kop koffie en een bolus doen de heren hun verhaal. Het is gelijk duidelijk: aan gezelligheid geen gebrek op het stembureau van Hoedekenskerke, regelmatig wordt er hard gelachen.

Bijvoorbeeld als het gaat over een stemmer die stiekem folders in de hal legde. De Bart: “Er mogen absoluut geen politieke uitingen zichtbaar zijn in het stembureau. Dat leer je ook in de e-learning die je als stembureaulid van tevoren moet maken. Op een gegeven moment kwam er een man die vroeg of hij folders neer mocht leggen.” Roelse vult aan: “Rinus zei gelijk: ‘geen sprake van.’ Toen die man weg was, hadden er we toch een beetje een raar gevoel bij. Dus zijn we even door de gang gelopen. En jawel hoor daar lag een stapel folders.” De Bart vervolgt lachend: “We zullen er maar niet bij zeggen van welke partij het was.”

Buitengewoon gezellig

De ‘stembureau-carrière’ van de mannen begon niet hetzelfde. De Bart moest de eerste jaren verplicht op het stembureau zitten, omdat hij raadslid was. “Ondertussen voelde het allang niet meer als verplichting hoor.” Roelse heeft zichzelf opgegeven. “Iemand vroeg aan mij: Is dat niks voor jou? Ik heb me vooral aangemeld voor het sociale aspect. Toen ik me opgaf heb ik wel gezegd: ik wil in Hoedekenskerke en anders hoeft het niet.”

Het dorp Hoedekenskerke is voor beide mannen belangrijk. De Bart: “Ik heb nooit ergens anders gezeten dan in Hoedekenskerke. Het is leuk om dat op je eigen dorp te doen. Iedereen die binnenkomt ken je. Er is altijd wel iemand die een praatje houdt.” Roelse is het daar helemaal mee eens: “Je kan ook tussendoor dingen regelen die niks met stemmen te maken hebben. Bijvoorbeeld voor een bestuur van een zangvereniging of dorpsraad, dat kan allemaal samengaan wat er stond toch niemand te wachten. Dat hele sociale gebeuren was buitengewoon gezellig. Er kwamen ook weleens mensen die ik niet kende. Rinus kende wel bijna iedereen en als hij ze niet kende dan vroegen we het aan Saar.”

Saar

Saar is ook een belangrijke spil op het stembureau van Hoedekenskerke. Zij zorgt er namelijk voor dat de stembureauleden niks te kort komen. De mannen zijn vol lof over haar. Roelse: “Saar zorgde de hele dag voor ons. Frieten, een lekker stukje vlees, echt subliem.” De Bart vult lachend aan: “Het kwam wel is voor dat mensen kwamen stemmen en dat wij dan met ons bord friet op tafel zaten. Maar ja je kan niet tegen die mensen zeggen: ‘je wacht maar even’.”

Slaapverwekkend

Maar op een stembureau zitten in een klein dorp, betekent ook veel rustige momenten. De Bart: “Er zijn in Hoedekenskerke in de vijfhonderd stemmers, maar als er 450 komen dan mag je blij zijn. Dan heb je natuurlijk wel stille periodes. Dat zijn de tijden dat je uitgebreid de krant kan lezen of bijna in slaapt valt.” Roelse onderbreekt De Bart: “Maar we hadden wel altijd genoeg te bespreken. We verveelden ons hier niet.”

Leuke dingen

De Bart en Roelse benadrukken nog maar eens hoe gezellig het altijd was op het stembureau. Maar dat de mannen bijna iedereen kende was ook weleens lastig. Roelse: “We hebben hier mensen weggestuurd waarbij het ons echt aan het hart ging, omdat je ze kent.” De Bart: “We zijn wel vanaf het begin consequent geweest met de ID-kaarten en stempassen. Er was ook één stemmer die het elk jaar weer probeerde met een verlopen pas, maar dan had hij zijn geldige document ook gewoon bij. Dat zijn leuke dingen hoor.” 

Veranderingen

Roelse heeft twintig jaar op het stembureau gezeten, De Bart bijna veertig jaar. In die tijd is er veel veranderd. Er moet een e-learning worden gemaakt, er zijn geen kaartenbakken meer, de dagen werden langer, de stemmachine kwam en verdween weer en het telsysteem werd anders, maar de mannen gingen gewoon met de veranderingen mee. De e-learning zorgde wel voor wat weerstand, maar zelfs daar hebben ze zich overheen gezet. Roelse: “Ik ben geen digibeet, maar ik ben wel een senior die daar de tijd voor nodig heeft.”

Dit wordt de eerste verkiezing dat de mannen niet meer op het stembureau zitten. Nu gaan ze alleen maar stemmen. Ze hebben nog wel een tip voor de volgende generatie stembureauleden: “Doe het met plezier en met enthousiasme.”