Opvang asielzoekers

Elke provincie moet aangeven hoe de opvang van asielzoekers voor de periode februari 2024 tot februari 2026 (eerste termijn Spreidingswet) door elke gemeente wordt ingevuld. Het plan (provinciaal verslag) hiervoor heeft de provincie Zeeland op 31 oktober 2024 aangeboden aan minister Faber van Asiel en Migratie.
Hier vindt u meer informatie over dit plan en over de opgave voor de gemeente Borsele.

De landelijke overheid doet een beroep op de Nederlandse gemeenten om te helpen bij de huisvesting van mensen die op de vlucht zijn voor oorlogsgeweld en mensen die gegronde vrees hebben op grond van ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuiging of het behoren tot een bepaalde etnische of sociale groep die in eigen land geen bescherming krijgen.

Spreidingswet

De 'Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen' (Spreidingswet) is vanaf 1 februari 2024 in werking getreden. Door deze wet hebben we als gemeente de wettelijke taak om asielzoekers op te vangen. Het doel van de Spreidingswet is om voldoende opvangplekken te realiseren evenals een evenwichtigere verdeling van asielzoekers over provincies en gemeenten.

Het kabinet rekent uit hoeveel opvangplekken er de komende twee jaar nodig zijn. Vervolgens wordt er een verdeling gemaakt over de gemeenten, onder andere op basis van inwoneraantal en sociaal economische status. Als we dat bij elkaar optellen, weet elke provincie hoeveel opvangplekken ze moet verzorgen. Dit heeft de 'provinciale opgave'.

Provinciale opgave

De komende twee jaar zijn er in Nederland naar verwachting 96.000 opvangplekken nodig voor asielzoekers. De opgave voor Zeeland is 2.109 opvangplaatsen, waarvan 180 voor alleenstaande minderjarige vluchtelingen (AMV). Deze opvangplaatsen moeten op 1 juli 2025 beschikbaar zijn. 

Provinciale Regietafel (PRT)

Gemeenten bespreken gezamenlijk aan de provinciale regietafels (PRT's) hoe zij gezamenlijk de opgave gaan aanpakken. Zij beslissen hier bijvoorbeeld samen welke gemeenten asielzoekers gaan opvangen en hoeveel opvangplekken er komen. De PRT's worden gecoördineerd door de Commissarissen van de Koning, voor de provincie Zeeland is dat de heer Hugo de Jonge.

Zeeuwse afspraken asiel

Ruim voor de inwerkingtreding van de Spreidingswet werkte Zeeland al samen om afspraken te maken over de verdeling van de (toen nog) informele opgave voor asiel. Drie gemeenten gingen structureel asielzoekers opvangen. De andere gemeenten zouden op een andere wijze bijdragen aan de vluchtelingenproblematiek. Met de komst van de Spreidingswet is het maken van afspraken over de verdeling van de opgave een wettelijke tweejaarlijkse verplichting geworden. 

Vanuit de solidariteitsgedachte is afgesproken dat iedere gemeente bijdraagt aan de asielopgave. Een aantal gemeenten heeft tot op heden niet voldaan aan hun opgave. Eén van die gemeenten is de gemeente Borsele. Het is dan ook logisch dat in het kader van de Spreidingswet nu nadrukkelijker naar die gemeenten wordt gekeken.

Provinciaal Verslag 

Voor 1 november 2024 heeft de CdK een Provinciaal Verslag overhandigd aan de minister van Asiel en Migratie. Op basis van de ontvangen provinciale verslagen neemt de minister van Asiel en Migratie uiterlijk 31 december 2024 een definitief verdeelbesluit. Hebben gemeenten de provinciale opgave volledig verdeeld en is deze verdeling uitvoerbaar, dan legt de minister de gemaakte verdeling vast in het verdeelbesluit. 
Alleen als het gemeenten niet lukt om gezamenlijk de hele provinciale opgave in te vullen, dan kan de minister zelf gemeenten aanwijzen, en dus verplichten, om asielzoekers op te gaan vangen. Na twee jaar start de cyclus opnieuw met het ramen van de hoeveelheid opvangplekken.

Op de website opvanginzeeland.nl  staat hoeveel asielzoekers, statushouders en Oekraïners elke Zeeuwse gemeente opvangt. De informatie op deze site wordt wekelijks geactualiseerd. Op deze website kunt u ook het provinciaal verslag vinden.

Opgave gemeente Borsele

In de gemeente Borsele is de opgave om een noodopvanglocatie voor maximaal 100 asielzoekers te realiseren. Op dit moment vindt onderzoek plaats naar mogelijke locaties. Zodra er duidelijkheid is over een mogelijke locatie, worden de omwonenden hierover geïnformeerd en bij het verdere proces betrokken. 

Hieronder staat een overzicht van mogelijke vragen en antwoorden.

Veelgestelde vragen

  • In één zin: de Spreidingswet bepaalt hoeveel asielzoekers iedere gemeente in Nederland moet opvangen.
  • Gemeenten hebben met de Spreidingswet een wettelijke taak in de opvang van asielzoekers. Het doel van de wet is te komen tot voldoende opvangplekken en een evenwichtiger verdeling van asielzoekers over provincies en gemeenten. Deze wet is per 1 februari 2024 van kracht.
  • Klik hier voor de veelgestelde vragen over de Spreidingswet
  • Er is al heel lang een tekort aan opvanglocaties voor vluchtelingen. Er zijn meer én betere plekken nodig. En dan met name plekken die voor een langere periode open blijven. Het liefst meerdere jaren.
  • Maar waar dan?! Op die vraag kwam steeds geen antwoord. Vooral omdat het aandragen van opvanglocaties geen verplichte taak was van een gemeente. Het hoefde dus niet. 
  • Die vrijwilligheid bleek niet te werken. Er ontstond niet alleen een tekort aan opvangplekken - de opvang werd ook niet eerlijk over het land verdeeld.  Daar moet de spreidingswet verandering in brengen.

Tot dusver is er geen besluit genomen over het intrekken van de Spreidingswet. Dit betekent dat wij een taakstelling hebben en de huidige wetgeving moeten respecteren. Wanneer wij dit niet doen lopen wij het risico een aanwijzing opgelegd te krijgen door het Ministerie.

Noodopvanglocaties zijn tijdelijke opvanglocaties van het COA met vaak een lager kwaliteits- en voorzieningenniveau. Dit zijn bijvoorbeeld evenementenhallen, leegstaande kantoren, recreatiewoningen, schepen of tijdelijke paviljoens. In de noodopvanglocaties kan niet dezelfde opvang geboden worden als in reguliere locaties. Bewoners hebben vaak minder privacy, geen gelegenheid om zelf te koken en minder zinvolle dagbesteding. Daarom is het streven dat bewoners zo kort mogelijk op deze locaties verblijven. Noodopvang is nodig als reguliere asielzoekerscentra vol zitten.
In de gemeente Borsele gaat het om een noodopvangvoorziening voor de duur van 13 maanden.
 

Een belangrijke reden is dat er in de asielzoekerscentra veel statushouders wonen. Dat zijn mensen die al een verblijfsvergunning hebben gekregen. Zij moeten eigenlijk naar een huurwoning toe. Maar er zijn te weinig huurwoningen in Nederland. Daarom blijven zij langer in het asielzoekerscentrum en is er geen plaats voor nieuwe mensen.

  • Crisisnoodopvang is korte opvang in ruimtes die de overheid meestal inzet bij een ramp of crisis. De locaties worden geregeld door gemeenten en veiligheidsregio’s.
  • Gemeenten voeren op deze locatie zelf het dagelijkse beheer, soms in samenwerking met derde partijen. Het COA vervult een ondersteunende rol. 
  • In de gemeente Borsele zal sprake zijn van noodopvang en niet van crisisnoodopvang.

Je bent een vluchteling wanneer je uit je eigen land vlucht voor oorlog, geweld of vervolging vanwege godsdienst, politieke overtuiging, seksuele geaardheid of wanneer je behoort tot een bepaalde sociale groep. Meer weten? Ga naar veelgestelde vragen over vluchtelingen: UNHCR Nederland

  • Asielzoekers: vluchtelingen zonder verblijfsvergunning. De asielzoeker mag in Nederland blijven zolang de asielprocedure duurt. 
  • Statushouders: een asielzoeker die erkend is als vluchteling en een ‘status’ heeft gekregen. Hij/zij mag in Nederland blijven. Een ander woord voor statushouder is vergunninghouder. 
  • AMV’ers: alleenstaande minderjarige vreemdelingen (jonger dan 18 jaar). Er zijn AMV’ers die asielzoeker zijn (zij zitten in de procedure) en AMV’ers die statushouders zijn (zij zijn in het bezit van een verblijfsstatus).
  • Oekraïense ontheemden: Oekraïners die voor de oorlog uit Oekraïne gevlucht is en in Nederland tijdelijke bescherming heeft tot maart 2026.

De gemeente Borsele onderzoekt i.s.m. het COA diverse locaties. Uitgangspunt is om de noodopvang op één locatie te realiseren.

Het COA is het Centraal Orgaan opvang asielzoekers. Deze organisatie zorgt voor de opvang van vluchtelingen in Nederland. Het COA moet een vluchteling onderdak geven vanaf het moment dat deze asiel aanvraagt. De wet COA bepaalt dat het COA onderdak moet blijven geven totdat de asielzoeker een verblijfsvergunning krijgt. Of totdat deze Nederland moet verlaten.

Door de minister is een nooduitvraag gedaan. Dat betekent dat er met spoed gezocht wordt naar noodopvangplekken. Deze plekken moet dus zo spoedig mogelijk gerealiseerd worden, bij voorkeur vanaf 1 januari 2025.

De nood is hoog, dus de realisatie moet op korte termijn gebeuren. Snelle besluitvorming is hier noodzakelijk en dat maakt de mogelijkheden tot participatie beperkt. We houden bij de locatiekeuze rekening met verschillende aspecten. De locatie moet gelegen zijn op een plek met een beperkte hinder voor de omgeving, de locatie moet komen waar er voorzieningen voorhanden zijn en we kijken ook naar de draagkracht van onze dorpen. Daarnaast moet de grond beschikbaar zijn en moeten er ruimtelijke mogelijkheden zijn. Dat maakt de keuze beperkt. Zodra het college een besluit heeft genomen over een mogelijke locatie, worden de omwonenden geïnformeerd over het verdere proces.

De noodopvang is voor de duur van 13 maanden. 

Als er nog geen andere oplossing is voor die mensen, dan zullen zij worden ondergebracht in een andere gemeente die dan noodopvang biedt.

Dat is nu nog niet bekend.

Maximaal 100.

Dat is voor ons onbekend en daar hebben wij als gemeente geen invloed op. Dat is volledig de verantwoordelijkheid van de exploitant, het COA. Het COA maakt zelf geen onderscheid in doelgroepen. Op de website van het COA staat hierover het volgende: “Doelgroepbeperking in de ene gemeente heeft effect op de samenstelling van bewoners in een andere gemeente. Onze ervaring is dat een evenwichtige samenstelling met verschillende doelgroepen de leefbaarheid op alle locaties vergroot. Het COA maakt daarom geen onderscheid in de bewonerssamenstelling op opvanglocaties en verdeelt verschillende groepen evenredig.”

Het COA.

o    Het is een feit dat opvang nodig is en dat er nu eenmaal onvoldoende locaties zijn. En iedere gemeente is verplicht een bijdrage te leveren. De gemeente Borsele heeft tot op heden niet aan de opgave om asielzoekers op te vangen voldaan.
o    Door noodopvang te bieden worden we gecompenseerd in de noodzaak om langdurige/duurzame opvang voor vluchtelingen te realiseren. Gezien aard en schaal van de meeste kernen in de gemeente Borsele werd dat een lastige opgave, maar het was wel een verplichting. Door het bieden van de noodopvang gedurende een bepaalde tijd, hoeven we, voor de huidige periode van de spreidingswet, niet meer aan deze opgave te voldoen.
 

Heeft u vragen over dit onderwerp?

Als u over de opvang van vluchtelingen en de noodopvang nog vragen heeft, dan kunt u deze sturen naar info@borsele.nl onder vermelding van 'opvang vluchtelingen' of 'noodopvang'.