De Boerderij
De karakteristieke boerderij uit 1925 is veelzijdig: een sfeervolle trouwlocatie en daarnaast vergaderlocatie voor de gemeenteraad.
De geschiedenis van de trouw- en raadzaal 't Hof Stenevate
Op 21 november 1997 besloot staatssecretaris Nuis om de boerderij Stenevate 9A aan te wijzen tot beschermd monument. Hij vond het 'een gaaf voorbeeld van streek-eigen bouwtrant met architectuurhistorische- en ensemblewaarden, gebouwd rond 1915'. Het is inderdaad een mooi gebouw. De woning heeft een roodbruine bakstenen lijstgevel. Er is siermetselwerk in rode en in gele steen. De raamdorpels zijn in rood geglazuurde steen. De schuur is uitgevoerd in zwart geteerde, gepotdekselde delen. De langsgevel heeft onder meer twee houten mendeuren met klinket en rondboogvorming raampje. Terecht kan de boerderij gerekend worden tot de jongere bouwkunst.
Alleen met het jaartal sloeg de staatssecretaris de plank mis. Want burgemeester en wethouders van Heinkenszand verleenden op 13 februari 1925 vergunning voor de bouw van de boerderij aan Jacob Kloosterman en Marinus van Damme. Volgens het bevolkingsregister van die tijd werd de boerderij op 14 mei 1925 in gebruik genomen. Marinus van Damme ging er wonen. Kloosterman was toen al verhuisd naar ‘s-Heer Arendskerke. Zo komt het dat Van Damme in het kadaster te boek werd gesteld als eigenaar. Van Damme overleed in 1929. Jan Rijk Bastiaansz. kocht de boerderij. Hij kreeg in 1934 vergunning om de schuur te vergroten. Jan deed de zaak in 1937 over aan zijn zoon Daniël Rijk. Hij boerde tot 1964 aan de Stenevate. Daniël Pieter Boonman, schoonzoon van Rijk, kocht de boerderij in dat jaar. Hij verkocht het complex in 1995 aan projectontwikkelaar Bij de Vaate uit Zierikzee. De gemeente Borsele kocht de boerderij op 2 augustus 1996.
Het kadastrale perceel, waarop de boerderij staat, werd vroeger aangeduid met Noordzak. De weg erlangs heette Haatschedijk, later werd dat Stenevate.
Toen de boerderij gebouwd werd, deed men officieel nog niet aan straatnamen. Van Damme woonde volgens het bevolkingsregister in wijk A, nr. 147a.
Bij het bekijken van het complex komt u ongetwijfeld tot de conclusie dat de staatssecretaris, afgezien van het bouwjaar, gelijk heeft gehad met de plaatsing op de monumentenlijst.
